Rydding i rot, gir sinnsro :o)

Utruleg kor godt det er å kaste ting, av og til!! Min kjære er ein storsamlar! ALT har ein verdi for han, minne om tid som er forbi, ting han har fått av ein eller annan, men ikkje brukt på minst 10 år. Ting faren har fått, og som min kjære føler seg forplikta til å samle på!! Ting og tang som ikkje har vore savna dei siste 5 åra er for meg ting ein ikkje treng.... Me er flinke til å skaffe oss nye ting utan å kaste.... Det vil jo tilslutt bli fullt over alt!!


Me har nett kasta stolen eg arva etter Grandtante Anna. Ein skinnstol i brunt med tilhøyrande krakk. Den kunne både svingas og gyngas!!! Den har stått nede i kjellaren og samla støv og spindelvev i minst 5 år... Ingen har savna den. Inntil me, eller eg rettare sagt, skulle kasta den. Då satt gubben seg godt tilrette i stolen, som allerede var kommen i tilhengaren. "Denne kan du ikkje kasta!?", utbraut han med vantru i stemma. "Den e jo så go å sitta i!! Med sving og greie..!!?? Stolen vart teken ut av tilhengaren for ei lita stund, før eg måtte bere den opp att i tilhengaren... Mi arv, eg bestemmer!! Den havna på SIM...